Daar gaan we weer
Door: Roger Andries
Blijf op de hoogte en volg Roger
11 Februari 2011 | Tanzania, Karatu
In Karatu ontmoet ik de ouders van Bram, een klasgenoot in de Kiswahililes. Bram zit voor een half jaar in Igunga (meer in het midden van Tanzania) en morgen rijden ze naar ginder.
“Baba”, zegt John die ondertussen is binnengekomen, “morgen moet ik naar Getamock (een buurdorp van Endallah) voor een verwelkomingsfeest”. Dergelijke feesten ken ik al zo goed dat ik ze zelf zou kunnen organiseren. Eén of twee ngomadansen, een zangkoor, speechen tot het bijna donker wordt en de geschenken. Ik probeer zijn vraag voor te zijn en zeg: “Geen probleem John, ik blijf wel hier”.
“Nee baba, het zijn 2 Vlaamse meisjes die 4 maand komen les geven! Ge moet ze mee gaan ontvangen! Daarna zetten we je af in Endallah, Steven en Waldo komen ook naar daar”.
Pech, ik had gehoopt de laatste twee in Karatu te zien. Ik heb problemen met de USB-stick die ik hier kocht en Waldo is een specialist.
Dan maar naar mijn kamer om alles in te pakken.
“Baba”, zegt John die ondertussen is binnengekomen, “morgen moet ik naar Getamock (een buurdorp van Endallah) voor een verwelkomingsfeest”. Dergelijke feesten ken ik al zo goed dat ik ze zelf zou kunnen organiseren. Eén of twee ngomadansen, een zangkoor, speechen tot het bijna donker wordt en de geschenken. Ik probeer zijn vraag voor te zijn en zeg: “Geen probleem John, ik blijf wel hier”.
“Nee baba, het zijn 2 Vlaamse meisjes die 4 maand komen les geven! Ge moet ze mee gaan ontvangen! Daarna zetten we je af in Endallah, Steven en Waldo komen ook naar daar”.
Pech, ik had gehoopt de laatste twee in Karatu te zien. Ik heb problemen met de USB-stick die ik hier kocht en Waldo is een specialist.
Dan maar naar mijn kamer om alles in te pakken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
