Waarschuwing

“We hebben alle tijd”. Een gevaarlijke uitspraak in Afrika, maar ditmaal geen probleem. John en ik reden naar Arusha, de tweede etappe na Endallah-Karatu, op weg naar huis. In Arusha zouden we blijven slapen, naar ik vermoedde in ons traditioneel hotelletje ‘Chenille Inn’. Tina, een aardig jong ding en vroegere werkneemster in dat hotelletje, werkte nu in Green Park Hotel. John, die niet onberoerd blijft bij al wat vrouwelijk en mooi is, stelt voor naar dat hotelletje te gaan. Ik had geen bezwaar, en later bleek zowel comfort als prijs vergelijkbaar te zijn. De volgende morgen zouden we eerst wat in de stad rondlopen alvorens de laatste etappe, Arusha-KIA (Kilimanjaro International Airport) aan te vatten.

Vele mensen vertelden mij over chauffeurs die inhaalden bij een volle witte lijn. Deze ritten van zo’n 180 kilometer gaven mij de kans enig inzicht te verwerven in de betekenis van deze markering.
Wij, Europeanen, geven aan deze Afrikaanse volle witte lijn dezelfde betekenis als bij ons.
FOUT!
Deze volle lijn heeft noch een gebiedende noch een verbiedende functie. Deze lijn heeft een, eenvoudige, waarschuwende bedoeling. Ze waarschuwt namelijk dat je bij het overschrijden ervan meer tegenliggers kan ontmoeten dan aan je eigen kant.
Eens je dit inzicht hebt verworven lijkt alles normaal en blijft de rit toch even spannend.

Aan de luchthaven nuttigden we nog ‘chipsi na kuku’ (friet met kip) en namen afscheid. Ditmaal echter voor slechts 3,5 maand.