In deze vlakte een kemel geschoten
Door: Roger Andries
Blijf op de hoogte en volg Roger
06 Februari 2011 | Tanzania, Dodoma
Ik had om 3 uur (9 uur ‘s morgens) afgesproken met Marias onder de boom van de Wazee. Deze laatsten liggen zowat de ganse dag oud te worden in de schaduw van die boom. Mijn probleem is dat ik hier zowat de enige man ben die geen uurwerk draag. Dat we met veel meer zijn die het uur op geen 10 minuten na kunnen aflezen, doet niet ter zake. Gisteren zag ik er zelfs één met een zwart digital uurwerk aan de rechterarm. Een uurwerk met zo’n vensterje waarin echter geen cijfer of licht te bespeuren viel. Waarschijnlijk was dat de reden waarom hij links een blinkend analog uurwerk droeg. Uit nieuwsgierigheid vroeg ik hem hoe laat het was. Hij keek omhoog en zei: “Saa nne” (=10 uur). Zijn analog uurwerk stond op 5 uur, maar dat deed er blijkbaar niet toe.
Ik was te vroeg en besloot naar zijn hut te gaan, om vandaar naar het dorp te wandelen. Nalaré, Marias en ik zaten op een boomstam in de schaduw naast de hut, met voor ons een heleboel kinderen. In zijn boma zie ik een van taken gebouwd soort tentje staan. Het staat zo’n 2 m boven de grond met een, eveneens van taken gemaakte, ladder er naar toe. Zonder enig wapen, schoot ik hier de grootste kemel van de kudde. “Is dat om maïs te bewaren?” Maasai waren krijgers en veehoeders die zich (en misschien nog) beter waanden dan de andere stammen. Stammen die de grond bewerkten en bv. maïs zaaiden. Bovendien kon ik vanop onze berg, voor zover het oog reikt, geen maïsplant ontwaren. Mijn stommiteit werd me eerst duidelijk toen hij antwoordde: “Daar slaap ik.” Niemand lachtte, mogelijk is mijn blunder hen ontgaan.
Misschien is het tentje het voorbehoedsmiddel waarvoor je geen apotheker of geld nodig hebt. In elk geval interessante gesprekstof voor een andere keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley