Een snelle wandeling (30 juni)

De kookvuren voor de schoolkeuken waren klaar. "Baba", zei John aan de telefoon, kan je ze samen met Petro gaan afhalen in Arusha? Er moest nog zo'n 2,8 miljoen shilling van betaald worden en het geld was in Endallah, en ik in Karatu. "Hamna shida" (geen probleem) Regie zou me naar Endallah voeren om het geld te gaan halen en daarna samen met Petro naar Karatu terug te keren. Een rit van 2 keer een uur, maar de bus naar Arusha vertrekt vroeg.
Toen ik Petro vroeg on welk uur zei hij "Kumi na mbili". Wablieft? Zes uur 's morgens, dus om 5 uur uit mijn bed!
Vier grote autobussen, in een behoorlijke staat, stonden klaar. Eigenaardig genoeg vertrokken ze allemaal op hetzelfde uur. Daardoor ontstond een soort van race, want de eerste bus kon de klanten onderweg oppikken. Het moest rap gaan, anders stak een andere bus ons voorbij, en dus werden de klanten als het ware in de bus getrokken.
Alles bij elkaar niet slecht, 6.000 shilling (3,5 euro) per persoon voor een busrit van 2 uur en je kon nog wat slapen ook.

Dat de kookvuren klaar waren moet geboekstaafd worden maar... we moesten ook nog de as van de aanhanger van de tractor opladen en voor dit alles een vrachtwagen zoeken. Het laatste verliep vlot, maar de as was nog niet klaar. "was nog niet klaar" wou zeggen'we zullen er direct aan gebinnen." Zes uren later had men een nieuwe as gedraaid en in de fitting gemonteerd.

Het kostte me heel wat moeite om Petro te overtuigen dat een 'Mzungu' evengoed in een vrachtwagen kan mee terugrijden dan in een autobus. Dat nog meer mensen zich verwonderde over de blanke voorin de cabine van een vrachtwagen, bleek uit het goedkeurend opsteken van de duim.

Ik besloot niet meer te rijden tot Endallah, maar in Karatu naar de match Brazilie-Chili te kijken. de volgende dag reed ik met John mee tot Endamarariek, waar hij een vergadering had. Ik zei hem dat ik te voet verder zou gaan tot Endallah. Petro, die ook op de vergadering was, zei even te wachten want hij reed terug naar Endallah en dan kon ik met hem mee. Deze vergadering zal maar 10 minuten duren.

Ik moet het record wandelen hebben verbroken, want toen hij stopte om me te laten instappen had ik reeds 6 km afgelegd, in 10 Tanzaniaanse minuten. Ik bedankte voor de lift maar zou de laatste 2 km ook nog wel te voet afleggen.
Het is zalig wandelen in zo'n weidse natuur en ook qua verkeer valt zo'n wandeling mee. Naast die ene jeep van Petro kruiste nog 2 fietsers en 1 pikipiki ( bromfiets) mijn weg, en mocht ik van allemaal achterop zitten.
Het is als 'mzungu' moeilijk om verder dan 100 meter te gaan zonder dat je een alternatief wordt aangeboden.