Feesten en dan terug (dinsdag 20 juli)

Groot, klein, oud en jong, allemaal keken ze uit naar het overdrachtsfeest van verleden zondag.
Allemaal behalve wij (Steven, Barbara en ikzelf). We hebben al feesten meegemaakt en kennen talloze leukere tijdverdrijven.

Na het dansen van ngoma (traditionele dans) en het zingen van welkomstliederen door het schoolkoor staken ze van wal. Elke notabele had zijn speech klaar. Mungu was vergeten van ze allemaal te voorzien van een uit-schakelaar en dus kwam er maar geen einde aan.
Ook onze welbekende Jef Vermassen, zelf een notoir pleiter, snakte naar het einde en zijn eega naar een toilet. Toen Peter Wilbrod Slaa, de bekendste volksvertegenwoordiger in Tanzania, zei slechts twee woordjes te willen zeggen wist ik hoe laat het was. Hij brak dan ook alle records.
Van de 17 aanwezige blanken werden van 3 eveneens een speech verwacht.
Onze Belgische Ambassadeur in Tanzania, Paul Janssen, behaalde -qua speechduur- de derdelaatste plaats. Steven eindigde voorlaatste en ondergetekende kreeg de rode lantaarn.
Ook het uitdelen van geschenken ging gepaard met de nodige egards en formaliteiten. Na het feestmaal waren ook de nieuwelingen er van overtuigd dat een dergelijk feest een tweede keer beter te vermijden is.

Sinds vanmiddag 14 uur heb ik mijn terugtocht aangevat. Vanavond slapen in Karatu om morgenvroeg de bus van 6 uur naar Arusha te kunnen nemen. Morgen mijn ticket gaan reserveren in Arusha voor de shuttle van donderdag. Donderdagnamiddag vatten we dan de Afrikaanse massage (rijden over bulten en in putten) aan voor een uur of vijf om vervolgens 10 uur zoek te brengen in de luchthaven van Nairobi. Daarna naar Cairo en 3 uur laten op de laatste vlucht naar Brussel.

Vrijdag rond 14 uur hoop ik onder de een echte douche te staan om daarna een of andere aziatische eettent te overvallen.