Zaterdag Endallah: Een mzungu is nooit alleen

Weerom viel m’n plan om een fietstocht te maken in het water. Haast letterlijk want vanmorgen viel het water uit de lucht alsof Gods brandkraan open stond.
Ik besloot na het ontbijt, 4 droge toasten en 1 met confituur, dan maar een wandeling te maken. Nauwelijks van de hoofdweg af werd ik door een man begroet en geroepen. Er werd een stoeltje buiten gebracht en sloeg een praatje terwijl hij zijn fietsband oppompte. Hij riep zijn vrouw want ik moest ook z’n baby van 1 maand bewonderen. Daarna groette ik want ik wou nog een eindje gaan wandelen.
Welk trject ik zou volgen of waar ik zou uitkomen was voor mezelf ook nog een raadsel maar uiteindelijk komt men toch altijd ergens terecht. De zon was ondertussen terug van de partij en ik kuierde naar beneden. Het water van het voorbije regenseizoen had diepe groeven gesneden in de grond. Was het niet zo smal dan had het een rivier kunnen geweest zijn.

Plots weer een groet. Dezelfde man was met zijn fiets op weg naar zijn ouders maar wou me nog wel wat laten zien. Hoewel ik liever alleen was verder gegaan kan men zo’n dienst niet weigeren. Ik moest foto’s nemen van meerkataapjes, wat ik om hem te plezieren ook deed. Na enkele safari’s zijn deze diertjes niet echt indrukwekkend meer.
Mogelijk had hijzelf nog niet veel andere dieren gezien. Een safari voor bijna alle inwoners onbetaalbaar omwille van de benzineprijs. In het beste geval hebben ze dus een olifant of bavianen gezien die bananen komen stelen in de plantage.
Hij had z’n fiets ergens achtergelaten, onder bewaking door 2 kinderen, en vergezelde me verder. Even later vertelde ik hem dat ik de andere richting wou uitgaan in de hoop dat onze wegen zich hier zouden scheiden. Helaas,...hij zei dat ik verloren zou lopen (wat allicht waar zou zijn) en bleef me zelfs na nog 2 pogingen vergezellen.
Met de grote weg in zicht wou hij terugkeren maar sloeg mijn aanbod om eerst een (warme) cola te drinken niet af.

Misschien moet ik me er gewoon bij neerleggen: Een witte kan nergens ongezien naar toe.