Waar is de markt?

Eén van de Maasai van de camping nodigt mij uit voor het besnijdenisfeest in zijn manyatta, niet ver buiten het centrum. Wat 'niet ver' betekent voor een Maasai herinner ik me nog van verleden jaar. Ik trapte op het einde bijna op mijn tong en dus bedankte ik voor deze uitstap. Daar hij, er is immers maar één weg, ook door het centrum moest gingen we samen op pad. Hij was mooi uitgedost, en ware er niet mijn bleke huidskleur dan zou men denken dat hij de welstellendste was.
De markt was die naam niet waardig, nog nooit zoiets sober gezien. Geen koeien, geen geiten, zelfs geen shuka's. Alleen wat groenten (zoete aardappelen, uien, mchicho (lijkt een beetje op spinazie) en watermeloen. Wat verder kon men plastic bekertjes en aluminium kommetjes kopen. Geen rungu, geen schoenen of iets anders dat mij interesseerde. Uiteindelijk kocht ik 2 shuka's in de gewone winkel waar ik gewoonlijk op het terrasje ging zitten. Dit keer was ik dus toch aan Marias ontsnapt, en nu mijn andere gezel huiswaarts was kon ik rustig alleen terug.

Toen ik terug aan de camping was lag de watertank van de douches en toiletten, volledig uit elkaar gebarsten, op de grond. Eén van de houten palen had het begeven. Qua timing kon dit tellen, overmorgen komt de groep van Leopoldsburg aan.
Geen paniek echter, want zodra hij mij in het vizier krijgt komt de manager naar mij toe. Of hij mijn emmers mag gebruiken en een zak cement kan lenen?
Morgen gaat hij het staketsel (5 boomstammetjes) terug rechtzetten. Gelukkig maar, want met 16 mensen (en misschien nog andere toeristen) zal er wat water nodig zijn.