Pole, pole (rustig aan)

Het is een eigenaardig zicht en ook ben ik een beetje jaloers. Op een plastiek zeil liggen de 5 à 7 Maasai (het kan wisselen) broederlijk naast elkaar. Hun shuka's nog aan, in een deken gerold met aan het hoofdeinde hun wapens, brengen ze de nacht door. Zelfs de plaats waar ze zich neervleien kan wijzigen. Bij gebrek aan een zeil slaap ik binnen, maar ik zet het op m'n lijstje.
De jongsten, 4 jongens tussen 8 en 14 hebben een taak en zijn het eerst op de been. Toiletten en douches reinigen, vuilmanden leegmaken, enz...
Vanwege die lastige kleine teen besluit ik vandaan boven te blijven. Morgenvoormiddag heb ik een afspraak met de Mwenyekiti (= burgemeester; letterlijk vertaald: hij die een stoel heeft), dus kan dat teentje vandaag wat rust gebruiken.
Het moment misschien om eens enkele afwijkende gedragingen nader te bekijken. Dingen die de doorsnee toerist zelden zal merken. Vele van deze gewoonten zijn overgeleverd door de Arabieren en kan je in verschillende landen terugvinden. Van deze gewoonten, voor ons vies of eigenaardig, zijn de meesten strikt genomen meer hygiënisch en zeker meer ecologisch.
Een zakdoek is ongekend. Men snuift het neusvocht op of snuit op de grond;
Toiletpapier is nog een vreemd iets. Men verschoont zich met water (waar er water genoeg is) of met andere natuurlijke middelen (bladeren of desnoods een steen). Hierbij dient gezegd dat de ontlasting, door de aard en ééntonigheid van het voedsel, zeer compact is. Het verschonen gebeurt met de linkerhand. Linker- en rechterhand hebben ieder hun specifieke functies;
Eten doet men met de rechterhand, die het voedsel uit de (meestal gemeenschappelijke) kom neemt. Overal is er een watervatje met zeep aanwezig of komt men met een kan water, zeep en een kom rond. Voor en na het eten is het wassen van de handen een vaste gewoonte;
Typisch voor de Maasai zijn onder andere de begroetingen. Oudere mannen, Mzee (enk.) of Wazee (mv.) worden zeer respectvol behandeld. Sommige beslissingen worden in overleg met hen genomen. Mannen onderling begroeten elkaar door hun open rechterhand met de vingers tegen elkaar te drukken. Kinderen komen naar mannen toe met gebogen hoofd. De man legt zijn hand erop en zegt "eró sopai" tegen de jongens, "nagará sopai" tegen de meisjes. Vrouwen worden begroet met "Yeyu takwenia".