Dinsdag Endallah: De MATS-kleuterklas in Masabeda
Door: Roger Andries
Blijf op de hoogte en volg Roger
08 Juni 2009 | Tanzania, Karatu
Heugelijk nieuws vandaag. De MATS-kleuterklas is volledig klaar en in gebruik.
Toen Steven en Barbara in September verleden jaar vertrokken was dit een hoofdtaak, en dat zou het blijven tot twee dagen voor hun vertrek naar Uganda.
Masabeda is dan ook een wijk die zo’n zes kilometer van het centrum van Endallah ligt.
Alleen al een terrein vinden in deze woestenij vroeg enkel maanden van onderhandelingen. Met nauwelijks een weg er naar toe was ook het brengen van materialen een hele karwei. Bovendien wordt wat afgelegen is ook gemakkelijk vergeten en fungeerden zij regelmatig als geheugensteun.
De oudscouts en partners van Leopoldsburg zouden het gebouw tijdens hun verblijf daar bouwen. Het klaar krijgen van de fundering tegen hun komst in januari was zowel spannend als een huzarenstukje van Siti Bin en Bara Bara.
Vervolgens leverden de oudscouts op hun beurt een krachttoer door muren en dak op die veertien dagen recht te zetten. Dat ze hiervoor 2 weken vakantie opofferden werd gecompenseerd door het Kiswahili en nog meer de gebarentaal die ze al doende van hun helpers leerden. Dit deel was een versnelling in het traject dat nu weer polepole zou verdergaan. Door hun nam Borealis NV deel aan het project door zowel de grote watertank, de dakgoten, de toiletten als het handwastankje gratis te leveren en de dakgoten te laten plaatsen.
Een bord, schilderwerken, bankjes, het had allemaal z’n tijd nodig. Maar Siti Bin, verzot op leeuwen, liet de prooi niet los totdat de laatste lik verf was aangebracht. Vandaag brachten we de leerboekjes voor mwalimu (juffrouw) Amani en namen de foto’s.
Maar iedereen die hier op enigerlei wijze heeft aan meegewerkt mag trots zijn op het resultaat. En dan bedoelen we niet alleen op het gebouw maar vooral op het gebruik. Al gauw moest juf Amani de kleuters in 2 groepen verdelen want 50 in één klas is teveel. Vijftig kinderen tussen 3 en 6 die anders niet naar school konden, je zou voor minder een hoge borst zetten.
Maar het is niet alleen praktisch voor de kinderen. Zwangere vrouwen of moeders met baby’s zagen het tot hiertoe niet zitten om de zes kilometer naar het dispensarium te voet af te leggen. Het gebouw zal zelfs op zaterdag niet leeg staan, want de verpleegster zal er dan raadpleging houden. Zeg maar dat Kind en Gezin op zaterdag er ook een onderkomen heeft gevonden.
Negen maanden had ook onze baby nodig maar nu lopen er tal van trotse moeders en vaders rond.
Toen Steven en Barbara in September verleden jaar vertrokken was dit een hoofdtaak, en dat zou het blijven tot twee dagen voor hun vertrek naar Uganda.
Masabeda is dan ook een wijk die zo’n zes kilometer van het centrum van Endallah ligt.
Alleen al een terrein vinden in deze woestenij vroeg enkel maanden van onderhandelingen. Met nauwelijks een weg er naar toe was ook het brengen van materialen een hele karwei. Bovendien wordt wat afgelegen is ook gemakkelijk vergeten en fungeerden zij regelmatig als geheugensteun.
De oudscouts en partners van Leopoldsburg zouden het gebouw tijdens hun verblijf daar bouwen. Het klaar krijgen van de fundering tegen hun komst in januari was zowel spannend als een huzarenstukje van Siti Bin en Bara Bara.
Vervolgens leverden de oudscouts op hun beurt een krachttoer door muren en dak op die veertien dagen recht te zetten. Dat ze hiervoor 2 weken vakantie opofferden werd gecompenseerd door het Kiswahili en nog meer de gebarentaal die ze al doende van hun helpers leerden. Dit deel was een versnelling in het traject dat nu weer polepole zou verdergaan. Door hun nam Borealis NV deel aan het project door zowel de grote watertank, de dakgoten, de toiletten als het handwastankje gratis te leveren en de dakgoten te laten plaatsen.
Een bord, schilderwerken, bankjes, het had allemaal z’n tijd nodig. Maar Siti Bin, verzot op leeuwen, liet de prooi niet los totdat de laatste lik verf was aangebracht. Vandaag brachten we de leerboekjes voor mwalimu (juffrouw) Amani en namen de foto’s.
Maar iedereen die hier op enigerlei wijze heeft aan meegewerkt mag trots zijn op het resultaat. En dan bedoelen we niet alleen op het gebouw maar vooral op het gebruik. Al gauw moest juf Amani de kleuters in 2 groepen verdelen want 50 in één klas is teveel. Vijftig kinderen tussen 3 en 6 die anders niet naar school konden, je zou voor minder een hoge borst zetten.
Maar het is niet alleen praktisch voor de kinderen. Zwangere vrouwen of moeders met baby’s zagen het tot hiertoe niet zitten om de zes kilometer naar het dispensarium te voet af te leggen. Het gebouw zal zelfs op zaterdag niet leeg staan, want de verpleegster zal er dan raadpleging houden. Zeg maar dat Kind en Gezin op zaterdag er ook een onderkomen heeft gevonden.
Negen maanden had ook onze baby nodig maar nu lopen er tal van trotse moeders en vaders rond.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
