Kupika uji (maïspap koken)

Het was de grote dag voor de kinderen van Naiborgoroso. Verleden jaar was er een mzungu mama geweest die eten had laten klaarmaken voor de kinderen en de vrouwen van deze arme wijk.
Diezelfde mzungu mama had me opdracht gegeven het kleuterklasje nogmaals van eten te voorzien voor een periode van 3 maand, en zo geschiedde.
Ik had 25 kg maïsmaal en de bijhorende suiker en olie laten aankopen. Later zou ik nog 100 kg laten meebrengen vanuit Mto wa Mbu, waar de unga (= maïsmeel) aanzienlijk goedkoper was. Hret bericht was goed aangekomen, want de kinderen stroomden van alle kanten toe met een ‘kikombe’ (= kroes) in de hand.
Waarom moet ik nog vragen, maar met een beetje olie werden de hoofden van de kinderen ingewreven. In afwachting van de pap werd in het klasje gezongen zonder ophouden, onder leiding van de kleuterleidster en –leider.
Dank zij een foto van de mzungu mama herkenden iedereen haar meteen.
Mooi in de rij aanschuivend kwam iedereen met een kroes aan de beurt. Een tiental was gekomen zonder kroes, maar konden de kroes van de eerste gebruiken om ook hun pap ononderbroken naar binnen te werken. Tot slot nog een woordje van dank aan de mzungu mama en een aplaus.

De namiddag diende om mijn administratie bij te werken en de vergadering van de volgende dag voor te bereiden. Omwille van een andere vergadering van de burgemeester om 10u, zouden we reeds om 8u starten.