Op ziekenbezoek

De efficiëntie van gisteren werd door John vakkundig vermoord. Het begon nog wel goed met de laatste aankopen, maar daarna liep het mis omwille van familiale problmen. Een familie daar (en in de meeste Afrikaanse landen) moet je heel breed zien. Aangezien John’s vader 4 vrouwen heeft gehad (en 23 kinderen) bestond de familie uit heel wat nonkels en tantes die bijna allemaal in elkaars buurt woonden. De kinderen werden dan ook door de ganse familie grootgebracht. Daar John, in vergelijking met de rest, het meest welstellend is draagt hij ook een grote familiale verantwoordelijkheid. Meestal komen ouders, tantes en nonkels, broers en zussen aankloppen bij diegene die het meest kan dragen.

Twee nonkels lagen in het dispensarium van Endamarariek. De 85-jarige heeft problemen met de darmen en de blaas, de 78-jarige werd aangereden door een moto, waarna de dader vluchtte. De laatste ligt al drie dagen in het dispensarium en kreeg alleen een plaaster om zijn gebroken onderbeen, maar heeft veel pijn en mogelijk ook een schedelbreuk. John moest gaan praten met de nonkels en zijn familie, en het was gemakkelijker als ik even mee ging. De kamer moet ongeveer 5 bij 6 meter zijn geweest met daarin 6 bedden waarvan 4 bezet. Naast ieder bed een soort van nachttafeltje waarop het eten en de drank, die de familie van huis meebrengt, kan worden gezet. Er werd overlegd met de zonen en vervoer voor beide geregeld tot Karatu, daar de weg te slecht is voor een ziekenwagen. Daarna zou een ambulance het overnemen voor de volgende 180 km tot Moshi. Er werd gehoopt op een betere verzorging in dit goed uitgeruste ziekenhuis (wat later bij gebrek aan vriendjesdienst moeilijk zou zijn).

Vervolgens zouden we de aankopen gaan uitladen in Endallah en dan terugkeren naar Karatu voor de laatste bestellingen de volgende dag. Terloops vertelde hij nog dat er in Masabeda (een wijk in Endallah) een nieuwe kerk werd ingewijd.